gabi nang nilisan namin ang davao papuntang camiguin. sampung oras ang binyahe namin kaya naman mood-setter agad ang magandang tanawin na naabutan namin sa port pa lang ng lugar. mahaba-habang lakwacha ito.
iba ang camiguin. iba sya sa poland, sa davao, sa marikina. una dahil walang signal ang sun. meron ang smart at globe pero sa piling lugar lang. pangalawa, tahimik ang lugar. walang taxi at kung anu-ano pang kaek-ekan —– tricycle at jeepneys lang. pangatlo, maganda talaga ang paligid — o baka overwhelmed lang ako sa dami ng lanzones. haha.
una naming pinuntahan ang sto nino cold spring. malamig talaga sya. sobrang lamig. hindi ka makakalangoy ng todo-todo sa cold spring. walang waves. nalungkot ako dun, hindi ako nakapag-exhibition. pero ayos lang. mas mabuti na ‘yon kasi nga may iba akong kasama na hiyang sa ganung takbo ng tubig. gaya na lamang ni sonny na halatang takot na takot sa malalim na tubig. patunay ang larawan sa baba (photo from shane).
sunod naming pinuntahan ang soda swimming pool. kung bakit ganon ang pangalan ay hindi ko alam. sandali lang akong nagbabad sa lugar na ‘to dahil sobrang init na ng sikat ng araw. cold spring din dito. pero hindi umubra ang init sa balat ng mga kasama ko dahil nagpose pa rin ang lahat sa malaking bato, gilid ng pool.
dumaan kami sa isang nasirang simbahan na hindi ko naman masyadong feel kaya hindi ko na idedetalye ang nangyari doon. duniretso na tayo sa sikat na sikat na sunken cemtery. sa mga hindi masyadong pamilyar sa lugar, nakapunta na rin dito si jolens at juday dahil dito sila nagshoot for their horror movie, ouija. dito natuklaw ng ahas ang kapatid ni jolens (?).
sunod na pinuntahan ay ang katibawasan falls kung saan isang papansin na unggoy ang sasalubong sa inyo. at dahil nga kaagaw ko ang mga unggoy sa mga saging sa mundo, hindi ako masyadong natuwa sa presensya nya sa entrance. pero maraming hakbang pa mula sa falls ay dinig ko na ang tubig. exciting. at lalo akong namangha nang nakita ko na talaga ang mataas na falls at ang mejo maputik na tubig sa baba. masaya, perstaym kong makakita ng falls e. weh.
maraming spots na nga kaming napuntahan. kaya naman sureball napagod kaming lahat. pero napawi ‘yon nung tinungo namin ang white island. tinanggal ang pagod namin. dabest. kasama ko si paru-paru at val sa larawan sa baba.
huling tinungo namin ang ardent hibok-hibok spring. bilib na ako kung iisipin nyo pang cold spring din yan. haha. what a warm way to end the day ang drama namin. dito ako pinaka-hindi masyadong masaya.. pano ba naman kasi, ako ata ang pinakahuling tao na naligo dito. kasi, takot ako sa mainit na tubig. kaya naman kailangan pa nila akong i-drag to the max. mabuti na lang, may mga eye-candies sa paligid. e di lalong uminit diba? :))
ayan na. natapos ang lakwacha sa loob ng isang araw. nakakapagod pero sobrang saya. pramis.
nga pala, may isang pagkakapareho ang camiguin sa ibang lugar na pinupuntahan ko — natatapos ang gabi ng may nalalasing. weh.
babalik at babalik ako sa camiguin. sana nga makasama din ako sa pinaplanong trip to camiguin ng iba ko pang mga kaibigan. 🙂
p.s. ang ibang larawan ay nasa aking facebook.
nice au imong mga photos. shet. nag-sisi ko nga wala koy remembrance. twice na gud ko nakaadto sa camiguin. lol. cge lng laag.
salamat loy. 🙂
ganahan jud ko sa place mao kailangan idocument ug taman. balik lang ta didto sunod. hehe
BT should go to Camiguin nextym! Pero adto sa mo ug Cebu, ok? HAHAHA.
Makawala jud ug stress ang White Island ay, maka-happy. Diha lang gud na-engganyo si Jo na maligo that time. Haha.
And kato pa lang jud ka kakita ug falls? Whoa ha!
yes, we will go there. and cebu is the place to be. will be blogging about that soon. melon. hehe
camiguin is really cool. kaluod ug description. hehe. first time jud nako to kita’g falls. hehe
mas nindot ang gihimo ni gellie de belen sa camiguin sa ila pelikula ni jomari. nisalom sya og gigakos ang krus sa sunken cemetery
mandaya, ikaw na ged ang master sa mga karaan nga movies? unsa bitaw na nga movie? haha. kakorni niya gellie ui. wa jud na nikita na movie ba
really cool. haha. as in? first time? gawd ha. aw kay cge ra man gud kog adto ug falls. char. haha.
will wait for u people dri sa cebu, okerts?
@ mandaya:
as in nu? unsa na nga movie kaha? ahehehe!
yes, serious na first time. haha. wait for us there. we will bang cebu to the max. hehe.
anyway, nice ang pic sa header no? kanang makamatay kaayo ug dating ba. haha. yes, we did not waste those times. duh. hello, di sya sa yosi, sa bond sya. hehe
and bungga ang header pic. makes me think of the minutes we wasted. haha.
pero bitaw, the time we enjoy wasting is not a wasted time. charoooos! hahaha
“at dahil nga kaagaw ko ang mga unggoy sa mga saging sa mundo, hindi ako masyadong natuwa sa presensya nya sa entrance.”
bwahahahaha! i didn’t know na naa diay impact sa imo ang unggoy sa entrance kuya beans! haha. harmless man tawon to oy. 😀
harmful sya shane! hapit mi dasmagon nila lisha. haha
siguro na feel sad niya na threat mo! hehe.
“mabuti na lang, may mga eye-candies sa paligid.”
si BESPREN OF MY LIFE nako ni? yay!
kinsa shane??
si BESPREN! haha. bespren ng bayan.. katong nag-violent reaction sa imong budotz music sa bus.
[…] stop, Camiguin baybeh! Thanks to my Photography class for finally letting me experience the beauty of Camiguin. […]
[…] a ‘tripper.’ *babalik ako *Till next time, […]